Dokter Bentohami

dr. Abdelali Bentohami, chirurg

De opleiding tot chirurg (2007-2013) heb ik gevolgd aan het AMC in Amsterdam en het Spaarne Ziekenhuis in Hoofddorp. Ik ben traumachirurg met een bovenmatige interesse voor letsels van de bovenste extremiteiten, in het bijzonder van het polsgewricht. Op 27 januari 2021 ben ik gepromoveerd op mijn proefschrift over de behandeling van fracturen (=breuken) van de pols.

Vanuit mijn chirurgische en Marokkaans-islamitische achtergrond, heb ik altijd een bijzondere interesse gehad voor besnijdenissen. De besnijdenis is enerzijds een medische ingreep, maar tegelijkertijd is het ook voor veel mensen een rituele, religieuze en feestelijke aangelegenheid. Die combinatie maakt de besnijdenis als ingreep uniek in zijn soort en zeer bijzonder voor mij als Marokkaans-Nederlandse chirurg.

Ervaring

De afgelopen jaren heb ik ruime ervaring opgedaan in het verrichten van besnijdenissen bij zowel jongens als volwassen mannen. Inmiddels heb ik meer dan 30.000 besnijdenissen uitgevoerd in Nederland en Marokko. Ook doe ik veel correcties van elders uitgevoerde besnijdenissen, die niet goed zijn gelukt.

De eerste besnijdenissen die ik deed, leerde ik in Nederland. Dat waren eerst vooral besnijdenissen op medische indicatie en later ook om religieuze redenen. Mij viel op dat hier de techniek en uitvoering van medische en religieuze besnijdenissen exact hetzelfde waren met uiteindelijk dezelfde stijl, namelijk laagstrak (Bijna volledig verwijderen van het binnenblad). Daar had ik mijn bedenkingen bij, omdat het bij de medische besnijdenis om een “zieke” voorhuid gaat en bij een religieuze besnijdenis niet. Exact hetzelfde doen in beide gevallen leek mij dan ook niet logisch. Mijn twijfels werden nog eens versterkt, toen ik een chirurg in Marokko hoorde zeggen dat hij vond dat de jongetjes in Nederland zo raar werden besneden. Ik ben daarom over de grens gaan kijken (Marokko, Indonesië, Turkije, Amerika) en zag dat religieuze/ culturele besnijdenissen niet hetzelfde zijn als medische besnijdenissen.

Verschil tussen medische en religieuze besnijdenissen

Een medische besnijdenis wordt meestal uitgevoerd in geval van phimosis (een te nauwe voorhuid die niet teruggeschoven kan worden over de eikel). Deze vernauwing kan ontsteking van de eikel (balanitis), een vernauwing van het plasgaatje (meatusstenose) en andere problemen bij plassen geven (bijvoorbeeld ballooning). In geval van phimosis wordt bij een besnijdenis de zowel binnenblad als buitenblad verwijderd. Het gaat tenslotte om een “zieke” voorhuid.

Bij een religieuze besnijdenis wordt doorgaans een gezonde voorhuid verwijderd. Hoewel de voorhuid ook bij religieuze besnijdenissen wordt weggenomen, wordt er specifiek meer van de buitenste huid verwijderd dan van het binnenblad van de voorhuid. Dit biedt meerdere voordelen. Het binnenblad van de voorhuid is namelijk het meest gevoelige deel, zelfs gevoeliger dan andere delen van de penis. Dit is uitgebreid aangetoond in medische literatuur [1-8]. De gevoeligheid van het binnenblad is vergelijkbaar met die van de clitoris bij vrouwen [6,8]. Door het binnenblad zoveel mogelijk te sparen, blijft het gevoel optimaal behouden.

Daarnaast wordt de zogenaamde “ridged band”, die zich op de overgang van binnen- naar buitenblad bevindt, intact gehouden. Deze band is een zeer gevoelig gebied en een belangrijke erogene zone [9-14]. Het binnenblad is bovendien zeer elastisch; bij volwassenen heeft het een oppervlakte vergelijkbaar met een 50-eurobiljet. Het behoud van het binnenblad verkleint de kans op een te strak resultaat aanzienlijk.

Een ander belangrijk voordeel is dat het sparen van het binnenblad ervoor zorgt dat de littekenlijn verder van de eikel komt te liggen. Dit vermindert het risico dat het litteken met de eikel zou vergroeien. Hierdoor wordt niet alleen het comfort verbeterd, maar ook mogelijke complicaties voorkomen.

1. Yamada K. Studies in the innervation in tenth month human embryo. Tohoku J Exper Med 1951; 54: 151
2. Halata Z, Munger B. The neuroanatomical basis for the protopathic sensibility of the human glans penis. Brain Res 1986; 371: 205-30
3. Light AR, Perl ER. Peripheral sensory systems. In Dyck PJ, Thomas PK, eds, Peripheral Neuropathy. 3rd edn. Philadelphia: Saunders 1993; 150
4. von Frey M. Beitraege zur Physiologie des Schmerzsinns. Zweite Mitt. Akad Wiss Leipzig Math Naturwiss Kl Ber 1984; 46: 283-96
5. Taylor JR, Lockwood AP, Taylor AJ. The prepuce: specialized mucosa of the penis and its loss to circumcision. Br J Urol 1996; 77: 291-5
6. Yamada K. On the sensory nerve terminations in clitoris in human adult. Tohoku J Exper Med 1951; 54: 163-74
7. Gould VE, Moll R, Moll I et al. Neuroendocrine (Merkel) cells of the skin: hyperplasia, dysplasia, and neoplasms. Lab Invest 1985; 52: 334-53
8. Krantz KE. Innervation of the human vulva and vagina microscopic study. Obstet Gynecol 1958; 12: 382-96
9. Sorrells ML, Snyder JL, Reiss MD, et al. Fine-touch pressure thresholds in the adult penis. BJU Int. 2007;99(4):864–869. doi:10.1111/j.1464-410X.2006.06685.x. PMID 17378847.
10. Taylor JR, Lockwood AP, Taylor, AJ. The prepuce: Specialized mucosa of the penis and its loss to circumcision. British Journal of Urology. 1996;77(2):291–295. doi:10.1046/j.1464-410X.1996.85023.x. PMID 8800902. (Reprint: cirp.org)
11. Winkelmann RK. The erogenous zones: their nerve supply and significance. Mayo Clin Proc. 1959;34(2):39–47. PMID 13645790.
12. Taylor JR. The forgotten foreskin and its ridged band (letter). J Sex Med. September 2007;4(5):1516. doi:10.1111/j.1743-6109.2007.00588.x. PMID 17727357.
13. Taylor, JR. Fine-touch pressure thresholds in the adult penis (letter). BJU Int. July 2007;100(1):218. doi:10.1111/j.1464-410X.2007.07026_4.x. PMID 17552969.
14. Podnar S. Clinical elicitation of the penilo-cavernosus reflex in circumcised men. BJU Int. 2012;209:582–5. doi:10.1111/j.1464-410X.2011.10364.x. PMID 21883821.

Voor meer informatie en verhelderende illustraties klik hier

Stichting Santé Pour Tous

Behalve in Nederland opereer ik ook in Marokko. Dat doe ik met mijn stichting Santé Pour Tous. Deze stichting richtte ik op in 2010 met als doel arme patiënten in Marokko gratis te opereren en de kwaliteit van de gezondheidszorg in Marokko te verbeteren. Ik verwijs u graag naar www.santepourtous.nl voor meer informatie.

Beroepstitel: Chirurg

Artsenopleiding: Vrije universiteit Amsterdam

Specialisatie tot chirurg: AMC Amsterdam & Spaarne Ziekenhuis Hoofddorp

BIG-inschrijfnummer: 69064585501

AGB-code: 03064049